Ο δρόμος του πολεμιστή και οι δοκιμασίες της ζωής

Η ζωή, ακριβώς όπως το καράτε, δεν είναι ένας δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα. Είναι μια αδιάκοπη σειρά από προκλήσεις, πτώσεις και δοκιμασίες. Οι δυσκολίες έρχονται αναπόφευκτα, είτε ως αποτέλεσμα εξωτερικών καταστάσεων είτε ως συνέπεια των δικών μας αποφάσεων. Αυτό που έχει σημασία, όμως, δεν είναι το αν θα πέσουμε, αλλά το αν και πώς θα επιλέξουμε να σηκωθούμε.

Στο dojo, οι μαθητές μαθαίνουν από νωρίς ότι η ήττα δεν είναι αποτυχία, είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαίδευσης. Όπως λένε οι Ιάπωνες, “Να πέφτεις εφτά φορές και να σηκώνεσαι οκτώ.” Αυτή η φράση δεν είναι απλώς ένα γνωμικό, αλλά μια στάση ζωής που διδάσκει το καράτε. Στον αγώνα της ζωής, το αν θα σηκωθούμε εξαρτάται αποκλειστικά από τη δική μας θέληση.

Αυτό το κείμενο δεν γράφτηκε για να ωραιοποιήσει τις δυσκολίες, αλλά για να αναδείξει τη δύναμη της ανθρώπινης θέλησης και το πώς η φιλοσοφία του καράτε μπορεί να λειτουργήσει ως φάρος μέσα στα σκοτάδια της ζωής. Αντιμέτωποι με αποτυχίες, απώλειες, αδικίες και απογοητεύσεις, έχουμε πάντα μια επιλογή: να παραμείνουμε γονατισμένοι ή να σηκωθούμε πιο δυνατοί.

Το χτύπημα της ζωής και η τέχνη της αντοχής

Στην προπόνηση, η πτώση δεν σημαίνει τίποτα αν δεν ακολουθήσει η ανύψωση. Ο ασκούμενος στο καράτε μαθαίνει να δέχεται το χτύπημα, να απορροφά τον πόνο και να συνεχίζει. Το ίδιο συμβαίνει και στη ζωή. Όλοι μας έχουμε νιώσει την απογοήτευση, την προδοσία ή την αίσθηση ότι κάτι μας ξεπερνά. Μπορεί να είναι μια αποτυχία στις σπουδές, μια απόλυση, μια απώλεια ή ακόμα και μια προδοσία από ανθρώπους που εμπιστευτήκαμε.

Εκείνη τη στιγμή, το μυαλό αρχίζει να γεμίζει με σκέψεις αδυναμίας. “Δεν αντέχω άλλο”, “Δεν μπορώ να συνεχίσω”, “Γιατί να συμβεί αυτό σε μένα;”. Όμως, εδώ είναι το σημείο που η στάση μας θα καθορίσει το μέλλον μας. Όπως στο καράτε, όταν κάποιος σε ρίξει κάτω, η επιλογή είναι δική σου αν θα μείνεις πεσμένος ή αν θα σηκωθείς, κοιτώντας τον αντίπαλο στα μάτια με την αποφασιστικότητα να συνεχίσεις.

Η ζωή, όπως και οι αγώνες του καράτε, δεν είναι δίκαιη. Δεν κερδίζει πάντα ο πιο ικανός, αλλά ο πιο ανθεκτικός. Αυτός που μπορεί να απορροφήσει τα χτυπήματα και να συνεχίσει να μάχεται.

Η επιλογή να σηκωθείς είναι δική σου

Υπάρχουν στιγμές που η ήττα μοιάζει αναπόφευκτη. Εκείνες τις στιγμές, το πρώτο βήμα είναι η αποδοχή της πραγματικότητας. Όταν ένας μαθητής στο καράτε πέφτει κάτω από μια τεχνική, ο δάσκαλος δεν του λέει να μείνει στο έδαφος, αντιθέτως τον ενθαρρύνει να σηκωθεί, να αναλύσει το λάθος του και να ξαναδοκιμάσει.

Το ίδιο ισχύει και στη ζωή. Κάθε δυσκολία έχει ένα μάθημα. Αντί να ρωτάμε “Γιατί σε μένα;”, καλύτερα να αναρωτηθούμε “Τι μπορώ να μάθω από αυτό;” ή “Πώς μπορώ να γίνω καλύτερος μέσα από αυτή την εμπειρία;”.

Η δύναμη που απαιτείται για να σηκωθούμε μετά από μια αποτυχία δεν βρίσκεται στους μυς, αλλά στη νοοτροπία μας. Ο πολεμιστής δεν σταματά να προπονείται επειδή απέτυχε σε μια τεχνική. Ο πραγματικός καρατέκα ξέρει ότι η πρόοδος είναι αποτέλεσμα συνεχούς εξάσκησης και επιμονής.

Η αντοχή ως μέτρο αληθινής δύναμης

Οι άνθρωποι συχνά θαυμάζουν την ωμή δύναμη, όμως η αληθινή ισχύς βρίσκεται στην αντοχή. Στο καράτε, οι ασκήσεις αντοχής έχουν στόχο να εκπαιδεύσουν το σώμα, αλλά κυρίως το μυαλό. Η ικανότητα να συνεχίζεις όταν νιώθεις εξαντλημένος, να βρίσκεις μια δεύτερη ανάσα όταν όλα μοιάζουν χαμένα, είναι αυτή που ξεχωρίζει τους πρωταθλητές από τους απλούς αθλητές.

Στη ζωή, οι δυσκολίες δοκιμάζουν την ψυχή μας. Εκείνοι που δεν αντέχουν τις δυσκολίες λυγίζουν και χάνουν το δρόμο τους. Όμως, εκείνοι που επιλέγουν να αντέξουν και να συνεχίσουν, είναι αυτοί που τελικά προοδεύουν.

Ένας δάσκαλος καράτε δεν εκπαιδεύει μόνο το σώμα των μαθητών του, τους διδάσκει πώς να στέκονται στα πόδια τους, ακόμα και όταν όλα μοιάζουν χαμένα. Η μεγαλύτερη νίκη δεν είναι αυτή που φαίνεται στο tatami, αλλά εκείνη που κατακτάται στη ζωή, όταν αρνείσαι να παραδοθείς στις αντιξοότητες.

Η επιλογή της δύναμης

Η ζωή δεν θα σταματήσει ποτέ να μας δοκιμάζει. Θα έρθουν μέρες που θα νιώθουμε κουρασμένοι, απογοητευμένοι και ανήμποροι να συνεχίσουμε. Όμως, η αλήθεια είναι ότι δεν είμαστε ποτέ πραγματικά αδύναμοι. Έχουμε πάντα τη δύναμη να σηκωθούμε.

Το καράτε δεν είναι απλώς μια πολεμική τέχνη, είναι μια φιλοσοφία ζωής που μας διδάσκει ότι η ήττα είναι απλώς μια στάση στον δρόμο προς την αυτοβελτίωση. Μπορεί η ζωή να μας γονατίζει, αλλά η επιλογή να σηκωθούμε και να συνεχίσουμε να παλεύουμε είναι αποκλειστικά δική μας.

Οι δυσκολίες δεν είναι το τέλος του δρόμου. Είναι το σημείο που καλούμαστε να δείξουμε ποιοι πραγματικά είμαστε. Και στο τέλος της ημέρας, δεν θα μετρηθούν οι φορές που πέσαμε, αλλά οι φορές που βρήκαμε το θάρρος να σηκωθούμε ξανά.

“Ο αληθινός πολεμιστής δεν είναι αυτός που δεν πέφτει, αλλά αυτός που σηκώνεται κάθε φορά πιο δυνατός”.

Τριαντάφυλλος Βασίλης 

Προπονητής Καράτε αναγνωρισμένος από την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και την Παγκόσμια Ομοσπονδία Καράτε (W.K.F), Προπονητής Ειδικής Αγωγής με ειδίκευση στα παιδιά.